III Synod Archidiecezji

III SYNOD ARCHIDIECEZJI LUBELSKIEJ

Prace III Synodu Archidiecezji Lubelskiej odbywają się w 271 zespołach parafialnych, 28 zespołach dekanalnych oraz w 12 komisjach tematycznych. Za pośrednictwem parafii i dekanatów prowadzone są konsultacje diecezjalne, a komisje eksperckie zbierają materiały, pytania i tematy do dalszych prac. Celem pracy każdej komisji jest przygotowanie pierwszej wersji dokumentu, który zostanie zaprezentowany członkom synodu podczas sesji plenarnej. Po omówieniu i zgłoszeniu poprawek dokument powtórnie trafi do komisji do dalszych prac. Jeśli jest to konieczne, komisja może także na tym etapie zwrócić się o pomoc do zespołów parafialnych, dekanalnych czy zasięgnąć opinii ekspertów z danej dziedziny. Gotowy dokument, sprawdzony i poprawiony przez zespół teologiczny i legislacyjny, stanowi podstawę obrad członków synodu, gdzie odbywa się głosowanie końcowe.

Członkami III Synodu Archidiecezji Lubelskiej jest ponad 200 osób, zarówno duchownych jak i świeckich. Są to najbliżsi współpracownicy Księdza Arcybiskupa, przedstawiciele instytucji diecezjalnych, księża dziekani, świeccy i duchowni reprezentanci każdego z dekanatów, a także osoby z różnych środowisk z terenu całej archidiecezji mianowane przez Księdza Arcybiskupa. Przyczyną ich mianowania jest potrzeba uobecnienia różnych powołań, charyzmatów oraz szczególnych zobowiązań apostolskich w diecezji, które nie znalazły należnego miejsca w składzie osobowym synodu w drodze wyboru czy z racji pełnionych urzędów. Wszyscy członkowie synodu mają prawo do wypowiedzi, zgłaszania uwag oraz głosowania nad projektami dokumentów, które po zakończeniu synodu będą stanowić prawo diecezjalne oraz program duszpasterski na kolejne lata.

Przygotowanie duchowe, katechetyczne i informacyjne

Arcybiskup zaprasza wszystkich: duchownych, zgromadzenia zakonne, osoby świeckie, a przede wszystkim klasztory kontemplacyjne do modlitwy za synod i jego owoce. Cyklicznie w każdej parafii będzie również odbywać się modlitwa w intencji synodu. Zaproszeni na nią są nie tylko członkowie parafialnych i dekanalnych zespołów synodalnych, ale wszyscy wierni archidiecezji.

Konsultacja diecezjalna

Wszyscy wierni mają możliwość wyrażania swoich potrzeb, życzeń czy opinii w odniesieniu do zagadnień podejmowanych podczas synodu. Można je zgłaszać za pośrednictwem zespołów parafialnych, a także bezpośrednio do sekretariatu synodu.

Określenie tematów

Aby dokładniej przeanalizować wszystkie tematy powołano 12 komisji synodalnych złożonych z ekspertów z różnych dyscyplin i obszarów duszpasterskich. Komisje te, po konsultacji w diecezji i zebraniu opinii ze wszystkich zespołów parafialnych i dekanalnych, stworzą projekty tekstów, które przekażą członkom synodu.

FAZA PRZYGOTOWAWCZA

Przez przygotowanie rozumie się akty podejmowane od momentu decyzji biskupa o zwołaniu synodu do ostatecznego określenia kwestii, które będą podejmowane przez jego członków, wybranych przez biskupa diecezjalnego zgodnie z prawem.

Synod może być zwołany, jeśli w diecezji zaistnieją ku temu okoliczności. Ocenia to biskup diecezjalny, po wysłuchaniu rady kapłańskiej, której opinią nie jest wszakże zobligowany. Ten akt prawny jest jednak wymagany do ważności i nie może zostać pominięty. Pierwsze określenie tematyki, na początku ogólne i skrótowe, dokonuje się w momencie ogłoszenia go ludowi Bożemu oraz w dekrecie zwołującym synod.

Jednym z pierwszych kroków jest powołanie komisji przygotowawczej. Od dobrej organizacji zależy sukces synodu, zarówno w sensie prawnym, jak i duszpasterskim. Należy uwzględnić różne formy przygotowania: duchowe, katechetyczne, informacyjne, a także konsultacje ogólnodiecezjalne. Wszystko zmierza do sprecyzowania nakreślonej ogólnie tematyki synodu. Wybrani przez biskupa członkowie synodu powinni jak najlepiej odzwierciedlać różnorodność charyzmatów i posług ludu Bożego diecezji. Biskup diecezjalny, wraz z komisją przygotowawczą, opracowuje regulamin synodu.

Celem tego etapu jest określenie szczegółowych zagadnień, które zostaną wskazane przez biskupa diecezjalnego jako tematy obrad synodalnych. W konstytucji „Lumen gentium” czytamy, że po współpracy świeckich i pasterzy „spodziewać się należy rozlicznych dóbr Kościoła: dzięki temu bowiem w świeckich umacnia się poczucie własnej odpowiedzialności, wzmaga się zapał i łatwiej siły świeckich łączą się z pracą pasterzy. Ci zaś, wsparci doświadczeniem świeckich, mogą zdobyć celniejszy i odpowiedniejszy sąd zarówno w sprawach duchowych, jak i doczesnych, tak aby cały Kościół, umocniony przez wszystkie swoje członki, skuteczniej pełnił swe posłannictwo dla życia świata”. W fazę przygotowawczą należy więc włączyć jak najwięcej wspólnot, ruchów i stowarzyszeń oraz przedstawicieli urzędów diecezjalnych. Na tym etapie prosi się o pomoc ekspertów. Opracowują oni zadania dla synodu z punktu widzenia wiedzy specjalistycznej, którą pragną się podzielić z biskupem wyznaczającym tematy obrad synodalnych.

Synod diecezjalny

Synodem diecezjalnym w ścisłym tego słowa znaczeniu są sesje plenarne. Przepisy akcentują zachowanie równowagi między czasem przeznaczonym na przygotowanie synodu a czasem jego trwania. Wszystko powinno być zorganizowane w taki sposób, aby można było przedyskutować wskazane tematy i swobodnie zabrać głos.

Podczas sesji plenarnych dyskutuje się na tematy wskazane w fazie przygotowawczej. Szczególną wartością tych sesji staje się wzajemna wymiana myśli i opinii w gronie biskupów, księży, osób konsekrowanych oraz wiernych świeckich. Daje to możliwość formułowania wspólnych wniosków, osiągania konsensusu w spornych sprawach i przedstawiania różnych punktów widzenia. Jednym ze sposobów przedstawienia swojej opinii jest głosowanie. Chociaż synod diecezjalny nie jest kolegium o charakterze decyzyjnym, to jednak głosowanie pozwala zweryfikować stopień zgodności członków synodu dotyczący konkretnych propozycji, co z kolei pozwala jedynemu ustawodawcy – biskupowi diecezjalnemu – odpowiedzieć właściwie, w sensie prawnym i duszpasterskim, na okoliczności, dla których zwołał synod.

Jednym z ostatnich kroków jest przeredagowanie projektów, czyli tekstów roboczych, w dokumenty synodalne, uwzględniając wnioski z sesji plenarnych, jak również wskazania biskupa. Podpisane przez biskupa diecezjalnego przepisy nabierają mocy prawa diecezjalnego, zgodnie z normami ogólnymi Kodeksu Prawa Kanonicznego.

KOMISJE SYNODALNE
  1. Powołanie świeckich w Kościele
  2. Duchowość i posługa kapłana
  3. Życie konsekrowane
  4. Liturgia – kult Ojca w duchu i prawdzie
  5. Katechizacja i ewangelizacja
  6. Młodzież przyszłością Kościoła
  7. Rodzina Kościołem domowym
  8. Świadectwo miłosierdzia
  9. Ekumenizm i dialog międzyreligijny
  10. Misje odnawiają Kościół
  11. Kościół w dialogu z kulturą
  12. Odpowiedzialność za dobra materialne
Zespoły synodalne

Zespoły parafialne i dekanalne

W celu przeprowadzenia konsultacji diecezjalnych oraz umożliwienia wszystkim wiernym archidiecezji lubelskiej aktywne włączenie się w dzieło III Synodu Archidiecezji Lubelskiej, powołanych zostało 271 zespołów parafialnych i 28 zespołów dekanalnych, których skład w większej części tworzą osoby świeckie.

Czytaj więcej:

Zespół redakcyjny, teologiczny, legislacyjny

Zespoły te służą pomocą członkom komisji tematycznych oraz członkom Synodu w przygotowaniu dokumentów końcowych. Dbają one o ich poprawność teologiczną, językową oraz o  zgodność z prawem Kościoła powszechnego.

Czytaj więcej:

WŁĄCZ SIĘ W PRACĘ SYNODU

W prace Synodu można włączyć się poprzez modlitwę o jego dobre owoce oraz biorą udział w pracach parafialnych i dekanalnych zespołów synodalnych. Każdy może również nadesłać swoją propozycje oraz uwagi przez okres całego trwania synodu do sekretariatu na adres poczty elektronicznej sekretariat@synodlublin.pl. Każda z propozycji zostanie wzięta pod uwagę w czasie obrad komisji synodalnych. Na stronie internetowej www.synodlublin.pl został przygotowany formularz w zakładce kontakt, gdzie można wybrać i przesłać osobiste postulaty bezpośrednio do jednej z 12 komisji synodalnych.